Pequeno soñador.

A vida nunca foi fácil. Esta vez, non ía ser un caso distinto. Estaba el. O pequeno soñador. Soñador si, mais os seus castelos no aire eran asediados pola cruda realidade. Esta vez decidira ser un fiel cabaleiro. Buscaba o tesouro. O seu tesouro. Aquel que lle correspondía. Camiñaba. Camiñaba só.

Un día, farto de non sacar fruto daquela longa busca, chegou a un val. Deuse conta, de que aquilo tampouco era o que levaba tanto tempo buscando. Pero dixo: "E se nunca encontro o que busco?". Entón, decidiu asentarse alí. Naquel bonito, luminoso e esperanzoso val. El estaba a gusto alí. Cada vez, había menos dúbidas, e se ía sentindo máis acollido. Mais un día, atopou, río arriba; por fin, o seu lugar. Dende o momento en que o viu ao lonxe, sentiuno no corazón. Era alí. Mais el xa estaba asentado, xa tiña esperanzas no outro lugar. A súa cabeza, dicíalle que volvese e so olvidase do que acababa de atopar. Pero o seu corazón suplicaballe non deixar pasar aquela oportunidade.