- Que pasa se se nos cae o ceo enriba?

- Nada pequena, non pasaría nada.
- Como non ía pasar nada?
- Non, non pasaria nada:
Ninguén sabería que o ceo ía caer. Entón, os ríos continúan fluíndo, os cans ladrando, os salmóns contracorrente, as persoas camiñando, os namorados bicándose...
De repente, o ceo vense abaixo. Pero todo remata de repente. Ninguén sofre. Ninguén queda só. Entón, si nada xirou, si non cambiou a vida de niguén e se todo rematou de súpeto; que pasou? Absolutamente nada, simplemente, todo rematou e quedou sumido en silencio. Pero nun silencio solemne. O silencio do respirar, o silencio da tranquilidade. O silencio da ausencia.