Humidade.
Dende o primeiro momento.
Cada vez que amencía,
sabíao.
Ninguén dixera nada.
Máis non era necesario.
Pertencía ao tipo de cousas,
que se perciben co corazón.
Coma un calafrío.
Coma a noite pecha de verán.
Agradable.
Coma cando notas a calor.
Coma a calor dos raios de sol da primavera.
Coma a calor de dous corpos nús,
abrazados na escuridade.
Agora, baleiro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario